Prezent UBUNTU

Słowo ubuntu pochodzi z południowoafrykańskich języków bantu. Najbardziej rozpowszechnione tłumaczeniem tego słowa oraz kryjącej się za nim filozofii to “Jestem, bo ty jesteś”. Główną zasadą ubuntu jest wiara w uniwersalną więź łączącą całą ludzkość.

Prawda o krążącej od lat po sieci opowieść o “plemieniu Ubuntu” może wprawić w dyskomfort wszystkie poruszone tą legendą osoby. Dlaczego?

Zacznijmy od samej opowieści, według której kiedy kobieta z plemienia Ubuntu dowiaduje się, że jest w ciąży, wraz z innymi kobietami idzie do lasu i medytuje z nimi do czasu, aż odkryją “pieśń urodzeniową" dziecka. Każda dusza ma swoją własną pieśń, która wyraża jej wyjątkowość i cel egzystencji. Kobiety odnajdują tę pieśń i śpiewają ją. Potem wracają do swego plemienia i uczą ją innych.

Kiedy rodzi się dziecko, cała społeczność znów zbiera się razem i śpiewa ową pieśń. Śpiewa ją również wtedy, kiedy dziecko rozpoczyna naukę, kiedy staje się dorosłym i w dniu jego odejścia z tego świata. Pieśń przywoływana jest we wszystkich kluczowych momentach życia osoby należącej do wspólnoty.

Według tego poruszającego przekazu jest jeszcze inna okazja, kiedy śpiewa się ową pieśń. Jeśli jakaś osoba naruszy społeczną normę zabierana jest na środek wioski, a cała wioska siada wokół niej w kręgu i śpiewa jej pieśń. Plemię wie, że korygując czyjeś zachowanie nie powinno się karać, lecz okazać miłość.

Ta piękna opowieść wpisująca się w tęsknotę za innym porządkiem, za głębokim szacunkiem i świadomością bycia jednością jest de facto kolonialistyczną próbą objęcia i opisania rytuałów afrykańskich plemion. W krytycznym spojrzeniu oceniana jest nawet jako rasistowska [1].

Mimo tej kontrowersji opowieść stała się inspiracją dla wielu ludzi. Jednym z efektów tej inspiracji jest praktyka w duchu NVC, którą stworzyłem i opisałem chcąc w ramach celebracji urodzin podarować bliskiej osobie doświadczenie bycia w pełni przyjętą. Poniżej pełny opis przetestowanej praktyki.

Zamiast brać na siebie kompetencje przodkiń, przodków oraz prenatalnej wspólnoty i wchodzić w próby wyłowienia z "pola" pieśni duszy możemy zrobić gest realny dla nas wszystkich. Dać ważnej dla nas osobie uczciwy, konstruktywny i doceniający oddźwięk na jej obecność w naszym życiu. Ponieważ mamy różne wzorce i umiejętności komunikacyjne warto określić spójny sposób na podzielenie się docenieniem. Zanim przeczytasz o poszczególnych krokach przyjmij ważną wskazówkę, unikaj pośpiechu i zadbaj o komfort wchodzenia w całe przedsięwzięcie. Uwierz, Twój komfort jest ważną częścią tego działania.

1. Pomyśl / zauważ i zanotuj swobodnie co Cię przyciągało / przyciąga w tej osobie, co w niej cenisz, czym się zachwycasz, co Cię ekscytuje, jakie jej cechy, jakości, ekspresja, postawy i czyny otwierają Twoje serce i sprawiły / sprawiają, że chciałeś / chciałaś / chcesz mieć z nią kontakt, przebywać z nią, spotkać się w życiu, iść wspólnymi ścieżkami. Część uczestników UBUNTU będzie miało również doświadczenie zmysłowej i seksualnej bliskości z tą osobą. Uwzględnij ten obszar, to fragment Waszej wspólnej drogi. Wszystko, co zanotujesz będzie cenne. Ważne by uniknąć przy tym uogólniania i oceniania. Zrezygnuj z okolicznościowej gloryfikacji. Daj sobie tyle czasu ile potrzebujesz. Dopisuj kolejne spostrzeżenia swobodnie. Pisząc zwracaj się do tej osoby.

Przykład: "Uwielbiam ironię w Twoim poczuciu humoru."

2. Kolejny krok to również notatki. Tym razem do każdego spostrzeżenia dodaj kilka słów o tym, co Tobie ta konkretna cecha, postawa czy ekspresja dała / daje, jak konstruktywnie zmieniła / zmienia Twoje postrzeganie rzeczywistości lub samopoczucie, co wniosła / wnosi w Twoje życie.

Przykład: "Uwielbiam ironię w Twoim poczuciu humoru. Pomaga mi zachować dystans do samego siebie i do rzeczywistości oraz przytomność w postrzeganiu tego, co się dzieje w życiu i relacjach."

3. Trzeci krok to selekcja notatek. Oceń czy wszystko o czym napisałeś / napisałaś jest uczciwe i czy jesteś gotowy / gotowa wszystkie części przeczytać tej osobie na głos w obecności innych osób. Jeśli tak to po prostu skompletuj całość docenienia. Jeśli część notatek jest dla Ciebie zbyt intymna by dzielić się nimi przy innych zgrupuj je i w pierwszej kolejności zapisz wszystkie te, które przeczytasz a następnie zapisz te, które chcesz przekazać bez czytania oddzielając je wyraźnie od poprzednich.

4. Jeśli chcesz zakończyć całe docenienie zaznaczeniem pozytywnych uczuć związanych z Waszą relacją to zrób to teraz. Możesz napisać o miłości, o wdzięczności, o tym, że lubisz tę osobę albo po prostu podziękować za to, że jest w Twoim życiu.

5. Kiedy skończysz, przeczytaj całość i sprawdź jak Ty byś się czuł / czuła gdybyś dostał / dostała takie docenienie a potem podpisz się imieniem, nazwiskiem lub/i pseudonimem pod jakim zna Cię ta osoba i wydrukuj cały tekst.

6. Kiedy w trakcie celebracji przyjdzie czas na UBUNTU zbierzecie się w kręgu. Jeśli będziesz mieć śmiałość by przeczytać treść lub część treści na głos zrobisz to z uważnością i bez pośpiechu po czym przekażesz kartkę / kartki tej osobie. Jeśli będziesz mieć kłopot z czytaniem na głos poprzestań na wręczeniu wydruku.

7. I to już wszystkie kroki. Dalej ta osoba będzie mogła celebrować docenienia, wracać do nich i przypominać sobie, że "jesteśmy, ponieważ ona / on jest" i "jest, ponieważ my jesteśmy".

Piotr Jör Grabowski / Dovry Terapeuta